W roku 1875 Michajłowski ogłosił cykl artykułów pod ogólnym tytułem Prawica i lewica Lwa Tołstoja w którym ? nawiązując do sporów pisarza z pedagogami moskiewskimi ? pierwszy w Rosji zwrócił uwagę na sprzeczności między jego światopoglądem a myśleniem społecznym, dojrzał w nim twórcę postępowego, naturalnego sojusznika rewolucyjnych narodników. Artykułami tymi zdejmował z Tołstoja odium arystokratyzmu i konserwatyzmu, jakie ciążyło na nim po dyskusjach o Wojnie i pokoju. Z nieskrywaną niechęcią, a nawet wrogością odnosił się do twórczości Fiodora Dostojewskiego; nigdy nie zaaprobował jego haseł powrotu do ?gleby” i nie przyjął jego wielkich powieści. W głośnym artykule Okrutny talent , przedstawił Dostojewskiego jako złego geniusza, który ?namiętną apoteozą cierpienia” paraliżuje świadomość, osłabia wolę i aktywność społeczną ludzi. Michajłowski odrzucił też tezę o przełomie duchowym u pisarza w latach katorgi. Pisał, że żadnego przełomu Dostojewski nie przeżył, ponieważ zawsze interesował go ?wilk” i ?owca”, przy czym w młodości więcej uwagi poświęcał ?owcy”, od lat 60-tych zaś ?wilkowi”. Swoją niechęć do autora posunął aż do zakwestionowania artyzmu, stylu i kompozycji jego powieści.

PODOBNE ARTYKUŁYWIĘCEJ OD AUTORA