Skalar (pterophyllum scalare). Został opisany w 1823 roku przez Lichtensteina pod nazwą Zeus scalaris, należy do rodziny pielegnicowatych (Cichlidae). Niegdyś król ryb akwariowych, obecnie został zdetronizowany przez pokrewne paletki, nadal jednak jest chętnie trzymany i dość łatwo rozmnażany w akwariach. Ma bardzo wysokie (do 25 cm), mocno bocznie spłaszczone ciało o długości do 20 cm. Liczne odmiany chodowlane skalara różnią się wielkością, kształtem płetw i ubarwieniem. Forma naturalna ma podstawowe ubarwienie srebrzyste, z czteroma lub pięciuoma ciemnymi prążakmi. Dorosłe ryby mają czerwona tęczówkę. Niestety, zaniechanie selekcji i właściwego doboru tarlaków doprowadziło do tego, że obecnie na naszym rynku żadko spotyka się piękną formę naturalną, pełne jest zato mieszańców.
Rozróżnienie płcijest drudne nawet u dorosłych ryb, zwykle jednak samce mają bardziej wypukłe czoło. W okresie tarła, choc nie zawsze wyraźnie , uwydatniają się brodawki płcjowe: u samca zakończona ostro, u samicy zokrąglona.
Skialar jest szeroko rozprzestrzeniony w dorzeczu Amazonki. Jego głuwne siedliska znajdują się niedaleko glównego koryta Amazonki, od podnuży Kordylierów po deltę, lecz spotyka się go także w górnym biegu rzeki Araquaia na wyżynie Brazylijskiej oraz w Gujanie w rzeceEssquibo, uchodzącej do Atlantyku. Tak szerokie rozprzestrzenienie tego gatunku sprawia, że jakkolwiek wszystkie jego siedliska znajdują sie w strefie klimatu równikowego, różnią sie czasem znacznie. Na przykład rejon delty i zachodnia część dorzecza Amazonki, ma klimat wilgotny, w którym wystepują dwie lub jedna niewyraźna pora sucha, przeważnie trwajaca od czerwca do września. Na północy w Gujanie i Surinamie, padaja stale deszcze, szcególnie obwite od kwietnia do sierpnia, na południu zas, na wyzynie Brazylijskiej, panuje bardziej zmienny i mniej wilgotny klimat podrównikowy, a w krajobrazie przeważają krzewiaste i trawiaste sawanny. od maja do sierpnia wystepuje tu wyraxna pora sucha.
Skalar przebywa przeważnie w zacisznych zatoczkach
